گاهی اوقات پیش میاد که متنم رو مینویسم و بعد بدون اینکه منتشر کنم پاکش میکنم. چند دور که میخونمش تا غلط املایی نداشته باشه با خودم فکر میکنم خب که چی؟ الان هدفت از نوشتن این چیه؟ چیو میخوایی برسونی؟
و نهایتا به این نتیجه یرسم که برای چشمهای خوانندههات ارزش قائل شو و پاکشون میکنم...
و این اتفاق هربار که یکی از نوشتههای خوبم واکنشهای خوب میگیره بیشتر میفته. انگار هی مسئولیت آدم بیشتر میشه. مسئولیت دربرابر کلمات و نگاه خوانندهها. حسی که برای اولین بار تجربه میکنم...