گریه قلم :)

زمستون پارسال وقتی داشتم سماور رو آب میکردم، پشت دستم، انتهای انگشت شستم با بدنه آهنی سماور سوخت. اون روزای اول که زخمش تازه بود همکلاسی‌هام میگفتن: وای چه زخم بدی. این جاش میمونه‌ها

منم جواب میدادم: نه بابا من بد زخم نیستم جای هیچ کدوم از سوختگی‌های قبلی نمونده.

دو هفته طول کشید تا کامل بسته بشه. منم شیطنت کردم و تو این دو هفته مدام پوستش رو کندم.

خلاصه که نتیجه انگولک کردن زخم این شد که جاش رو دستم مونده.......

به زخم‌هاتون دست نزنید، جاش میمونه :)

امیدوارم منظور حرف رو رسونده باشم...!